Anglolmayin qoldim oʻzimni Yuragimda cheksiz hayajon. Isming tilga olsa gar birov, Hayollarim kezar chalajon. Nogoh tushsa koʻzingga koʻzim, Ummoniga choʻkib ketaman. Oʻng sakkiz ming olamda tanho, Faqat seni,Seni kutaman Oʻzim ko‘ray,vujudingda men Bir kun topay,har bir so'zingdan, Har boqqanda...

Qanchalar begʻubor qizaloq edim, Quvonchdan yig'lardi faqat ko'zlarim. Baxtning ummonida baxtiyor edim, Yurakdan chiqardi barcha soʻzlarim. Uxlardim tunlari,g'am nima bilmay, Kunlardim oʻtardi faqat baxtiyor. Tabassumdan porlardi hatto,koʻzlarim "Qiyinchilik"neligin bilmasdim zinhor. Yoʻllarimda...

Moʻjiza u nima? Sening borliging, Yoqimli tabassum, begʻuborliging, Birgina oʻzimga menga yorliging, Yaxshiyam baxtimga borsan azizim! Dunyoni unutdim,koʻzlaring sabab, Butun goʻzalliging yurakka qadab, Ashorlar bitaman bir senga atab, Yuraging oʻzgaga ochma azizim! Dardlarimga bugun eshik yopaman...

Borligingga ko'ngan bu yurak, Yoʻqligingga ham koʻnar bir kun. Kim biladi,balki,kun kelib, Yogʻdularga toʻlar qora tun. Baxtdan sarmast bo'lib men shunda, Xushbo'y gullar ichra kezaman. Shu qasrda men o'ynab-kulib, Baxt suratin o'zim chizaman. Shunday go'zal xayollar bilan, Qachongacha ovutay...